Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
1. Аллоҳга йўлиқишни севиш.
2. Аллоҳга маъсият қилмаслик.
3. Аллоҳнинг тоатини лозим тутиш, дангасалик ва ҳавойи нафсга эргашишдан йироқ бўлиш.
4. Аллоҳнинг зикрини кўп қилиш.
5. Аллоҳга Унинг Китобини тиловат қилиш, таҳажжуд намози ўқиш каби амаллар ила унс пайдо қилиш.
6. Аллоҳнинг зикрисиз ва тоатисиз ўтган ҳар бир соатга афсус қилиш.
7. Аллоҳнинг тоатини оғир санамай, тоатдан ҳузурланиш.
8. Аллоҳнинг бандаларига меҳрибон бўлиш.
9. Аллоҳга бўлган муҳаббатини беркитиб, уни даъво қилишдан йироқ бўлиш.
10. Аллоҳдан унс топиб, У Зотдан рози бўлиш.
Аллоҳнинг муҳаббати фойдаларидан:
1. Аллоҳнинг муҳаббати иймон камолотининг далилидир.
2. Аллоҳнинг муҳаббати Ислом гўзаллигининг далилидир.
3. Аллоҳнинг муҳаббати У Зот ила учрашув шавқидир.
4. Аллоҳнинг муҳаббати бор қалбни Аллоҳ таолонинг баракаси давомли равишда ўраб туради.
5. Аллоҳнинг муҳаббати асари қийинчилик ва ғам-ғусса пайтида зоҳир бўлади.
6. Аллоҳнинг муҳаббати, бу дунё неъмати ва сурури ўлароқ, охират неъмати ва сурурига етказади.
7. Аллоҳнинг муҳаббати мусибат пайтида тасалли беради.
Хулоса қилиб айтадиган бўлсак, банданинг қалби Аллоҳ таолонинг муҳаббати, ибодати ва зикри билан тўлиб-тошган бўлса, бундай қалбда дунёнинг муҳаббатига жой қолмайди. Бундай банда бадани билан молу мулк учун ҳаракат қилаётган чоғида ҳам унинг қалби доимо Аллоҳ таолонинг зикри билан банд бўлади.
У нақшбандийларнинг «Даст ба кору, дил ба ёр» шиорига амал қилган бўлади. Оқибатда қалби Аллоҳ таолонинг муҳаббати ила тўлади. Қалби Аллоҳнинг муҳаббати ила тўлиб-тошган бандага Аллоҳ таоло ҳақиқий маънодаги бойликни ато қилади ва уни қашшоқликдан қутқаради.
Аксинча, қалби Аллоҳ таолонинг муҳаббати, ибодати ҳамда зикри билан обод бўлмаган банда очкўз бўлиб, доимий қашшоқликда қолиши ҳам турган гап.
Гап моддий маънодаги молу дунёнинг кўп ёки озлигида эмас, балки банданинг ўша мол-дунёга бўлган муносабатидадир.
Тарихда молу дунёси ҳад-ҳисобсиз бўлган тариқат шайхлари анчагина. Уларнинг бошқа бойлардан фарқи ўз молу дунёларига заррача муҳаббат қўймасдан, фақат Аллоҳ таолонинг ибодати ва зикри билан машғул бўлганлари ва қалбларида мол-дунё муҳаббатига жой қолмаганидадир.
«Руҳий тарбия» китобининг 2-жузи асосида тайёрланди