Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Қопқон тулкининг думини қисиб, узиб юборди. Бошқа бир тулки ундан: «Думингни нега кесдинг?» деб сўради.
Думи узилган тулки: «Мен ўзимни шундай ҳис қиляпманки, гўё ҳаводаги қушдекман. Қанчалар ёқимли!», деди.
Бу гапни эшитган нариги тулки ҳам думини кесди ва ҳеч қандай роҳатни эмас, балки қаттиқ оғриқни сезди.
Унга жаҳл билан: «Нега мени алдадинг?!» деди.
Бу саволга: «Агар бошқа тулкиларга ҳам кесган жойинг оғриётганини айтсанг, улар думларини кесмайдилар ва бизни масхара қиладилар», деди.
Шу зайлда улар йўлида учраган тулкиларга ўзларини роҳатда юрганларини айтар, натижада, кўплаб тулкилар уларга алданиб, думларини кесиб, думсиз қолар эди.
Бориб-бориб думсиз тулкилар думли тулкини кўрсалар, уни масхара қиладиган бўлишди.
Агар фасод, бузуқилик кўплаб инсонларга ёйилса, улар солиҳларни масхара қилиб, уларнинг бу ишларида айблайдиган бўлиб қолишади.
Нозимжон Ҳошимжон