Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
797. Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга салом берди. У зот таҳорат ушатаётган эдилар, саломга алик олмадилар».
Муслим ривоят қилган.
798. Қатода розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Мен Анасга: «Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобаларида қўл олиб кўришиш бормиди?» дедим. «Ҳа», деди».
Бухорий ривоят қилган.
799. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида икки киши акса урди. Шунда у зот улардан бирига тилак билдирдилар ва бошқасига тилак билдирмадилар. Сўнг у зотга бу ҳақда айтилди. «Буниси Аллоҳга ҳамд айтди. Униси эса, Аллоҳга ҳамд айтмади», дедилар».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
800. Салама ибн Акваъ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида акса урди. Шунда у зот унга: «Ярҳамукаллоҳу», дедилар. У яна бир бор акса урди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Бу одам тумовдир», дедилар».
Муслим ривоят қилган.
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам» китобидан