Ҳадис дарслари (202-дарс) Мерос масаласининг ўта муҳимлиги
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ جَابِرٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ قَالَ: جَاءَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَعُودُنِي وَأَنَا مَرِيضٌ لَا أَعْقِلُ، فَتَوَضَّأَ وَصَبَّ عَلَيَّ مِنْ وَضُوئِهِ فَعَقَلْتُ فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، لِمَنِ الْمِيرَاثُ؟ إِنَّمَا يَرِثُنِي كَلَالَةٌ فَنَزَلَتْ آيَةُ الْفَرَائِضِ. رَوَاهُ الشَّيْخَانِ وَالنَّسَائِيُّ.
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«У киши айтадилар:
«Бемор бўлиб, ҳушсиз ётганимда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам мени кўргани келдилар. Бас, таҳорат қилдилар ҳамда таҳорат сувларидан менга сепдилар ва мен ҳушимга келдим. Сўнгра:
«Эй Аллоҳнинг Расули, мерос кимга тегади? Мендан фақат «калола»гина мерос олади», дедим. Шунда мерос ояти нозил бўлди».
Икки Шайх ва Насаий ривоят қилганлар.
«Калола» – бу вафот этган кишининг бола-чақаси ва ота-онаси бўлмай, фақат сингилларининг мерос олишидир.
Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан қилинаётган бу ривоятда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг мутавозеликлари ва баракалари ҳақида, ҳатто у кишининг таҳоратларидан қолган сувда ҳам хайр-барака борлиги ҳақида сўз бормоқда.
Бемор ҳолда ётган Жобир розияллоҳу анҳуни кўриш учун келишлари Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам томонларидан лутфу карам ва ўта мутавозеликдир. У ерда таҳорат қилиб, қолган сувдан беҳуш ётган Жобир розияллоҳу анҳуга сепганлари ҳам шунга далолат қилади.
Ундан сўнг беҳуш ётган Жобир розияллоҳу анҳунинг ҳушларига келишлари эса у зот соллаллоҳу алайҳи васалламнинг баракаларидандир. Ҳушига келиши билан дийннинг қайғусини қилиб, ўлсам, меросимни ким олиши керак, деб сўрашлари Жобир розияллоҳу анҳунинг ўта тақводорликларидан дарак беради.
Ушбу ҳадисдан олинадиган фойдалар:
1. Катта ва раҳбар кишиларнинг ўзларига қарашли одамлар бемор бўлганда уларни кўргани боришлари фазилатли эканлиги.
2. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг таҳоратларидан қолган сув баракали бўлгани.
3. Мусулмон киши ҳатто ўлганидан кейин ҳам бировнинг ҳаққи поймол бўлмаслиги учун тириклигида ҳаракат қилиши лозимлиги.
4. Мерос масаласининг ўта муҳимлиги.
5. Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳунинг саволлари Қуръон ояти нозил этилишига сабаб бўлгани.
«Ҳадис ва ҳаёт» китоби асосида тайёрланди
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
