Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Нуҳ айлайҳиссалом бир аёлнинг йиғлаётганини кўрдилар ва ундан: «Нега йиғлаяпсиз», деб сўрадилар.
Аёл: «Кичик ёшдаги ўғлим ўспиринлик пайтида вафот этди», деди.
Нуҳ алайҳиссалом: «Ўғлингиз неча ёшда эди», деб сўрадилар.
Онахон: «Уч юз ёшда эди», деб жавоб берди.
Нуҳ алайҳиссалом аёлнинг маҳзунлигини бироз енгиллатиш мақсадида: «Агар, ёшлари олтмишдан ошмайдиган уммат орасида яшаганингизда нима қилар эдингиз», деб сўрадилар.
Аёл: «Олтмиш йил яшайдиган кишилар ҳам бўладими?», деб сўради.
Нуҳ алайҳиссалом: «Ҳа», деб жавоб бердилар.
Аёл: «Шу қисқа муддат ичида уларнинг орасида Аллоҳга исён қиладиганлари ҳам бўладими?», деб сўради.
Нуҳ алайҳиссалом: «Уларнинг кўпи Аллоҳга исён қилувчи бўлади», дедилар.
Аёл: «Умрлари қисқа фурсатдан иборат бўлишига қарамай, уларнинг орасида дунёга қизиқадиганлари ҳам бўладими?», деб яна савол берди.
Нуҳ алайҳиссалом: «Ҳа, кўпларининг ягона ғами дунёга муҳаббат бўлади. Жуда озчиликлари охират ҳақида фикр юритадилар», дедилар.
Аёл яна : «Арзимас ишлар деб, талашиб тортишишлар бўладими уларда?, деб сўради.
Нуҳ алайҳиссалом: «Улар арзимас сабабларни деб бир-бирлари билан уришадилар», дедилар.
Аёл: «Улар шу қисқа умрлари мобайнида ўзларига кулбалар ҳам қурадиларми?», деб сўради.
Нуҳ алайҳиссалом: «Улар юз йилларни мўлжаллаб, қасрлар қурадилар. Сўнг қасрларни тарк этиб, қабрларга жўнаб кетадилар», дедилар.
Шунда аёл: «Вой шўрим, агар мен ўша уммат орасида бўлганимда умримни дарахт соясида ўтказган, ҳаётим бўйи Аллоҳ азза ва жаллага сажда қилган бўлар эдим», деди.
Нозимжон Ҳошимжон таржимаси
Хуршид Маъруф тайёрлади