Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Жума кунини зикр қилдилар ва:
«Унда бир соат бор. Қайси бир мусулмон банда ўша соатда туриб намоз ўқиб, Аллоҳдан бирор нарса сўраган ҳолида тўғри келса, албатта, У зот унга ўшани бергай», дедилар ва қўллари билан ўша(соат)ни озайтириб кўрсатдилар».
Бешовларидан фақат Абу Довуд ривоят қилмаган.
Жума кунининг афзалликларидан бири унда дуо қабул бўладиган соат борлигидир. Ушбу соат ва унинг миқдори ҳақида ҳам турли мулоҳазалар бор.
Баъзилар «Бу соат олтмиш дақиқа вақтни ўз ичига олган табиий соатдир», дейдилар.
Бошқалар эса уларга хилоф равишда «Бу соатдан мурод озроқ вақтдир», дейдилар.
Ушбу ҳадис иккинчи фикрга далилдир. Чунки унда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам у соатга ишора қилиб, бош бармоқлари билан кўрсаткич бармоқларининг учларини бир-бирига жуда яқинлаштириб, «бундай», деб, озлигига ишора қилганлар.
Ана ўша соатда қайси бир мусулмон намоз ўқиб, дуо қилиб турган бўлса, Аллоҳ таоло, албатта ўша банданинг сўраган нарсасини беради. Шунинг учун ҳар доим Жума куни ибодат ва дуо билан машғул бўлмоқ керак.
Аллоҳ таоло барчаларимизни мағфират қилиб, дуоларимизни ижобат қилсин!
«Ҳадис ва Ҳаёт» китоби асосида тайёрланди