Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ أَبِي حُمَيْدٍ السَّاعِدِيِّ قَالَ: أَنَا كُنْتُ أَحْفَظَكُمْ لِصَلَاةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، رَأَيْتُهُ إِذَا كَبَّرَ جَعَلَ يَدَيْهِ حِذَاءَ مَنْكِبَيْهِ، وَإِذَا رَكَعَ أَمْكَنَ يَدَيْهِ مِنْ رُكْبَتَيْهِ ثُمَّ هَصَرَ ظَهْرَهُ، فَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ اسْتَوَى حَتَّى يَعُودَ كُلُّ فَقَارٍ مَكَانَهُ، فَإِذَا سَجَدَ وَضَعَ يَدَيْهِ غَيْرَ مُفْتَرِشٍ وَلَا قَابِضِهِمَا، وَاسْتَقْبَلَ بِأَطْرَافِ أَصَابِعِ رِجْلَيْهِ الْقِبْلَةَ، فَإِذَا جَلَسَ فِي الرَّكْعَتَيْنِ جَلَسَ عَلَى رِجْلِهِ الْيُسْرَى وَنَصَبَ الْيُمْنَى، وَإِذَا جَلَسَ فِي الرَّكْعَةِ الْآخِرَةِ قَدَّمَ رِجْلَهُ الْيُسْرَى وَنَصَبَ الْأُخْرَى وَقَعَدَ عَلَى مَقْعَدَتِهِ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
Абу Ҳумайд ас-Соъидий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг намозларини энг яхши эслаб қолганингизман. У зотни кўрганманки, такбир айтганларида икки қўлларини икки елкалари баробарига кўтарар эдилар. Рукуъ қилганларида икки қўлларини икки тиззаларига жойлаштирар эдилар. Сўнгра белларини текис қилиб букардилар. Бошларини кўтарганларида барча умуртқа суяклари жой-жойига қайтгунича тўғриланар эдилар. Сажда қилганларида икки қўлларини тўшамасдан, йиғиб ҳам олмасдан ерга қўяр эдилар. Оёқ бармоқларининг учларини қиблага қаратар эдилар. Иккинчи ракъатда ўтирсалар, чап оёқларининг устига ўтириб, ўнг оёқларини тик қилардилар. Охирги ракъатда ўтирсалар, чап оёқларини олдинга қилиб, иккинчисини тик қилиб, мақъадларига ўтирар эдилар».
Бухорий ривоят қилган.
عَنْ أَنَسِ رَضِي اللهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «اعْتَدِلُوا فِي السُّجُودِ وَلَا يَبْسُطْ أَحَدُكُمْ ذِرَاعَيْهِ انْبِسَاطَ الْكَلْبِ». رَوَاهُ الْخَمْسَةُ.
Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Саждада мўътадил бўлинглар. Бирортангиз ҳам чиғаноғини итга ўхшаб ёймасин», дедилар».
Бешовлари ривоят қилишган.
Ит икки кафти ва чиғаноқларини ерга қўйиб ётади. Намозхон бундай қилмаслиги керак. Кафтларини қўйиб, чиғаноқларини кўтариб туриши лозим.
«Кифоя» китобининг биринчи жузи асосида тайёрланди