Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Одам боласи шуҳрат ва риёсат кетидан қувадиган бўлса, хатолари кўпайиши ва ношаръий ишларни қилиш эҳтимоли кучаяди. Шуҳратпарастлик ва мансабпарастлик ўз эгасини кўпгина яхшиликлардан тўсади. Бу иккиси ҳам қалб хасталикларидан ҳисобланиб, гоҳида уларга берилиб кетиш одамни кўпгина ёмонликларга ва хусуматларга бошлайди.
Ёруғ дунё охират экинзоридир. Бу дунёдаги барча нарсадан охират учун зоду роҳила олиш мумкин.
Зарур озиқ-овқат ва кийим-кечак сотиб олиш учун керакли мол лозим бўлгани каби, одамлар билан бирга яшаш учун керакли обрў ҳам лозим бўлади.
Инсон ўзига керакли озиқ-овқатни тарк қилиши мумкин эмас. Шунинг учун ўша таомга ва уни сотиб оладиган молга муҳаббат қўйиши ҳам табиий нарса. Шунингдек, инсонга бу дунёда яшаши учун бошқалар билан алоқа қилиш ҳожати тушади. Унинг ёрдам берадиган дўстга, илм берадиган устозга, хизматини қиладиган устага ва бошқаларга ҳожати тушиб туради. Ана ўшаларнинг олдида ҳурмат-эътиборга сазовор бўлиш учун ҳаракат қилишнинг ҳеч айби йўқ. Чунки обрў-эътибор мақсадга эришиш воситаларидан биридир. Бас, шундай экан, ўзи учун керак бўлган нарсага хизмат қиладиган мол ва обрў-эътибор қораланиши мумкин эмас.
Қуръони Каримда Юсуф алайҳиссаломнинг тилидан:
قَالَ اجْعَلْنِي عَلَى خَزَآئِنِ الأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ
«Мени ернинг хазиналари устига қўй. Албатта, мен муҳофаза қилувчи ва ўта билувчиман», дейилган (Юсуф сураси, 55-оят).
Аммо бу икки нарсага, айни мол ёки обрў бўлгани учун банданинг зарурати ва ҳожатидан зиёда тарзда ружу қўйиши қораланади.
Аммо мол ва шуҳрат эгалари бу нарсаларни маъсият учун ишлатмасалар, уларни фосиқ ёки осий дейишга ҳеч кимнинг ҳаққи йўқ.
«Руҳий тарбия» китоби асосида тайёрланди