Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ўқувчилик пайтимда иккинчи имтиҳонда муваффақиятга эришар эдим. Биринчи имтиҳондан йиқилар эдим. Санавийя (коллеж) босқичга етганимда, бир куни тарих ўқитувчим менга қараб: «Эй Абдулваҳҳоб, сен «Даҳосан»!, деди.
Ўша кундан бошлаб мени ҳаётим ўзгарди. Аниқ билмайман, устозим менда ҳақиқаттан феълимда ўзгаришни, иқтидорни кашф қилдими ёки бу фақат қизиқтириш учун эдими, мен уни рост ўрнида қабул қилдимми, билмайман. Муҳими, натижа бўлдики, ўша мен эшитган биргина жумла ҳаётимни бутунлай ижобий тарафга ўзгариб юборди.
Манба: arabic.uz