Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
498. Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ансориялардан бўлган Умму Синан исмли бир аёлга: «Биз билан ҳаж қилишингдан сени нима тўсди?» дедилар. «Абу Фулоннинг иккита туяси бор эди. Бирида у билан ўғли ҳаж қилди. Бошқасида эса, ғуломимиз суғориш ишларини олиб борарди», деди. «Рамазондаги умра ҳажнинг ёки мен билан бўлган ҳажнинг қазосидир», дедилар».
Муслим ривоят қилган.
499. Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан «Ҳаждаги қайси (амал) афзал?» деб сўралди. «(Талбияда) овозни кўтариш ва қон оқизиш», дедилар».
Термизий, Ибн Можа, Ибн Хузайма ва Ҳоким ривоят қилишган.
500. Абдурроҳман ибн Яъмар Дийлий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бордим. Одамлар у зотдан ҳаж ҳақида сўрашди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ҳаж Арафадир. Ким Арафага жам кечасининг тонгига қадар улгурса, ҳажи тугал бўлади», дедилар».
Абу Довуд, Термизий, Насоий, Ибн Хузайма ва Ҳоким ривоят қилишган.
501. Урва ибн Музаррис Тоий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига Муздалифада келдим ва: «Эй Аллоҳнинг Расули! Той тоғидан келдим, уловимни ҳолдан тойдирдим, ўзимни чарчатдим. Аллоҳга қасамки, бирорта ҳам қумтепани қўймай устида турдим. Менинг ҳажим ҳаж бўладими?» дедим. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким биз билан ушбу намозимизга етишган бўлса ва ундан олдин тундами, наҳордами Арафотга келган бўлса, батаҳқиқ, ҳажи тугал ва фарзи адо бўлади», дедилар».
Абу Довуд, Термизий, Насоий, Ибн Можа, Ибн Хузайма ва Ибн Ҳиббон ривоят қилишган.
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам» китобидан