Йиғлаган устун
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам чиқиб хутба қиладиган бир устун бор эди. Минбар ўрнатилгач, ўша устуннинг ҳомиладор туяга ўхшаб йиғлаганини эшитдик. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам тушиб, қўлларини унинг устига қўйдилар. Шунда у жим бўлди».
Бир ривоятда шундай дейилган: «Илгари Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам хурмонинг устуни ёнида хутба қилардилар. Бир жума куни у зот минбарга ўтирдилар. Шунда ўша устун овоз чиқариб, ёрилиб кетай деди».
Яна бир ривоятда шундай келтирилади: «Устун гўдак йиғлагандек овоз чиқарди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам минбардан тушиб, уни қучоқладилар. У йиғлаб қолган бола онаси юпатганда инграб йиғлагандек йиғлаб, ниҳоят жим бўлиб қолди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «У олдин зикрни эшитар эди, шунинг учун йиғлади», дедилар».
Бухорий ривоят қилган.
«Солиҳлар гулшани» китобидан
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
