«Бисмиллаҳ»нинг фазилати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бир аёл ҳар бир қилган ишини, ҳар бир айтган сўзини «бисмиллаҳ» билан бошлар эди. Бу эса аёлнинг мунофиқ эрининг ғашига тегарди. Бир куни эри уни хижолат қилишни кўнглига тугди-да, аёлига ҳамён бериб, уни эҳтиёт қилиб олиб қўйишни тайинлади. Аёл ҳамённи олиб, «Бисмиллаҳ» деб, бир жойга беркитиб қўйди. Эри эса ҳамён беркитилган жойни кўриб олиб, хотинига кўрсатмай ҳамённи олиб, ичидаги нарсаларни қудуққа ташлаб юборди. Эртаси куни у аёлидан ҳамённи топиб беришни талаб қилди. Аёл ҳамённи қўйган жойига келиб, «Бисмиллаҳир роҳманир роҳим» деб, ўша жойдан ҳамённи олмоқчи бўлди. Шунда Аллоҳ таоло Жаброил алайҳиссаломга ҳамённи жойига қайтаришни амр қилди. Аёл ҳамённи олиш учун қўлини узатиб, уни ўз жойидан топди. Ҳангу манг бўлиб қолган эр Аллоҳ таолога тавба қилди.
«Солиҳлар гулшани» китобидан
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
