Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Басра имоми Фарқад раҳматуллоҳи алайҳ айтади: «Суфён Саврий оғир дардга чалинган пайтда ҳузурига бир неча киши кирди. Улардан бири ҳадис айтган эди, Суфён қўлини узатиб, тўшаги остидан бир лавҳани олиб, ўша ҳадисни ёзиб қўйди. Атрофдагилар: «Шу ҳолингизда-я?» дейишди. Суфён раҳматуллоҳи алайҳ: «Бундай қилиш гўзал амалдир. Тирик қолсам, гўзал амални эшитган бўламан. Вафот қилсам, гўзал амални ёзиб кетган бўламан», деди».
«Солиҳлар гулшани» китобидан