Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Назр ибн Зурора ишончли ровийдан ривоят қилади: «Умар ибн Абдулазизнинг Солим деган бир қул дўсти бўлиб, у билан Аллоҳ учун дўст тутинган эдилар. Умар ибн Абдулазиз амирликка тайинланганларида дўстлари Солимни чақирдилар. Солим келгач, унга: «Эй Солим, мен нажот топмайманми деб қўрқаман», дедилар. Солим: «Қўрқаётган бўлсанг, яхши. Мен мана шу нарсадан қўрқмаслигингдан қўрқаётган эдим. Аллоҳ бир бандага бир ҳовли бериб, у ерда қилган битта гуноҳи учун чиқариб юборган эди (Одам алайҳиссаломнинг жаннатдан чиқарилиши назарда тутиляпти). Биз эса сон-саноқсиз гуноҳларимиз билан ўша ҳовлида яшамоқчи бўляпмиз», деди.
«Солиҳлар гулшани» китобидан