Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Амр ибн Атабанинг мавлоси айтади: «Саратоннинг иссиқ куни эди. Бир куни уйғониб, Амр ибн Атабани қидирдик. Қарасак, у тоғда саждада турар, устига эса бир булут соя солиб турар эди. Яна бир куни тунда унинг намоз ўқиётганини кўрдим. Шу пайт бир шернинг ўкиргани эшитилди. Ҳаммамиз қочиб кетдик. Фақат Амр ибн Атаба қочмасдан, намоз ўқийверди. Кейин ундан: «Шердан қўрқмадингми?» деб сўрадик. У: «Аллоҳдан бошқасидан қўрқишга У Зотдан ҳаё қиламан», деди».
«Солиҳлар гулшани» китобидан