Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Аҳнаф ибн Қайсдан ривоят қилинади:
«Мен бу кишини (Алийни) ирода қилиб, (йўлга) чиқдим. Абу Бакра учраб қолди ва: «Эй Аҳнаф, қаёққа?» деди. «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг амакиларининг ўғлига ёрдам бермоқчиман», дедим. Яъни, Алийга. Шунда у менга: «Эй Аҳнаф, қайт! Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: «Қачон икки мусулмон қиличлари билан юзма-юз келишса, иккови ҳам дўзах аҳлидан бўлади», деганларини эшитганман», деди. «Қотил-ку, майли, мақтул нима учун?» дейилмаганми!» дедим. «У ўз соҳибини қатл қилишни мақсад қилган эди», деди».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Бирингиз ўз биродарига қурол билан ўқталмасин. Чунки шайтон эҳтимол унинг қўлини ўйнатиб, дўзахнинг чуқурига тушиб қолишига сабаб бўлишини ўзи билмай қолади».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
Бошқа ривоятда: «Абул Қосим соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: «Ким ўз биродарига ўткир темир билан ўқталса, уни фаришталар лаънатлайди», деганларини эшитдим», дейилган.
Муслим ривоят қилган.
Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мусулмонни сўкиш фосиқликдир ва у билан уруш қилиш кофирликдир», дедилар».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мусулмон – мусулмонлар унинг тилидан ва қўлидан омонда бўлган одамдир. Мўмин – одамлар унга қонлари ва молларини ишонган одамдир», дедилар».
Термизий, Насоий, Ибн Ҳиббон ва Ҳоким ривоят қилишган.
Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Эй Аллоҳнинг Расули, Исломдаги қайси (амал) афзал?» дедим. У зот: «Қўли ва тилидан мусулмонлар омон бўлган киши(нинг амали)», дедилар».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам» китобидан