Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳакам ибн Утайба Муҳаммад ибн Сийриннинг дўсти эди. Муҳаммад ибн Сийрин вафот этганида ниҳоятда маҳзун бўлиб, ғамга ботди. У худди беморни зиёрат қилгандек, унинг қабрини кўргани келар эди. Бу ҳақда Ҳакамнинг ўзи шундай ҳикоя қилади: «Биродарим Муҳаммадни жуда гўзал ҳолатда туш кўрдим. Тушимда ундан: «Эй биродарим, сени кўзни қувонтирадиган ҳолатда кўряпман. Ҳасан Басрийнинг ҳоли не кечди?» деб сўрадим. У: «Ҳасан Басрий мендан етмиш даража юқорига кўтарилди», деди. Мен ҳайрон бўлиб, «Нима сабабдан? Биз сени ундан афзал деб билар эдик-ку?» деб сўрадим. У: «Охират ғами кўп бўлгани учун», деб жавоб берди».
«Солиҳлар гулшани» китобидан