Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ибн Аббос розияллоҳу анҳумо ёмғирли кунда ўз муаззинига:
«Ашҳаду анна Муҳаммадан Росулуллоҳ» деганингда «Ҳаййа ъалас-солаҳ» («Намозга шошилинглар!») демагин, «Соллу фи буютикум» («Намозни уйларингизда ўқинг!») дегин», – деди.
Одамлар (буни) хушламагандек бўлишди. У: «Буни мендан кўра яхшироқ зот ҳам қилганлар. Албатта, жума қатъий вожибдир. Мен сизларни тангликка солишни истамадим, ахир лой ва ёмғирда юриб келасиз», – дедилар».
Учовлари ривоят қилишган.
Абу Малийҳ розияллоҳу анҳудан, у киши отасидан ривоят қилинади:
«У киши Ҳудайбия вақтида Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни жума куни уларни ёмғир тутганда, кавушларининг ости ҳўл бўлмаганда ўз жойларида намоз ўқишга амр қилганларини кўрган экан».
Абу Довуд ривоят қилган.